از انجایی که تا سوم مرداد هیچ مراسمی را نداریم به مراسم ازدواج زرتشتیان می پردازیم .


آیین زناشویی زرتشتیان

 

    ازدواج یکی از کارهای پسندیده در آیین زرتشتیان است و سر باز زدن از آن از کارهای ناشایست به حساب می آید . پیام آور ایرانی زرتشت ، از پسران و دختران جوان می خواهد با یکدیگر ازدواج کنند و هر یک بیشتر از دیگری کارنیک انجام دهد . در سرود پنجم از هات پنجاه و سه گاتاها آمده است :

 

    « ای نو عروسان و ای پسران جوان ، اینک شما را راهنمایی می کنم و آگاه می سازم . اندرز مرا به گوش جان بشنوید و به یاد داشته باشید . با اشتیاق برای رسیدن به یک زندگی شاد ، خرم و با عزت بکوشید ، هر یک از شما باید در راستی و کردار نیک ، از دیگری پیشی جوید و با آن روش زندگی خود را خوش و خرم سازد »

 

    در ایران باستان مردی که زن داشت و دارای فرزند بود بر مرد بدون زن و فرزند برتری داشت و از احترام بیشتری برخوردار بود .

    در اوستا زنی که شوهر دارد به مان نمانوپتنی و مردی که زن اختیار کند نمانوپئیتی نامیده می شود . «نمانو» به معنی «خانه» و «خانواده» میباشد و قسمت دوم هر دو واژه «رئیس» و «رهبر» معنی می دهد . این واژه در تفسیر پهلوی به صورت «کدبانو» و «کدخدا» در آمده است .

    زناشویی در بین زرتشتیان به ترتیب شامل خوستگاری ، نامزدی ، گواه گیری ، جشن عروسی و پاتختی می باشد . « که همه این مراسم به ترتیب در روزهای آینده بر روی وبلاگ درج می شوند »

    در آیین زرتشتی ، پس از ازدواج ، جدایی – به جز شرایطی خاص – پدید نمی آید ، همچنین هر مرد یا زن باید یک همسر برای خود برگزینند . بنابراین لازم است پسران و دختران از روی خرد و آگاهی همدیگر را انتخاب کنند تا گزینش درست آنها ، پشتوانه زندگی مشترکشان باشد . هنگامی که خانواده های زرتشتی در دید و بازدیدهای خانوادگی ، جشن ها ، مراسم دینی و گردهمایی در نیایشگاه ها شرکت می کنند پسر و دختری که قصد ازدواج دارند با یکدیگر آشنا می شوند و پس از آن که نظر موافق خانواده های خود را به دست آوردند ، مراسم خواستگاری انجام می گیرد .

 

منبع : کتاب از نوروز تا نوروز نوشته کوروش نیکنام