خواستگاری
خواستگاری
با هماهنگی خانواده های پسر و دختر یکی از روزهای ماه برای خواستگاری انتخاب می شود . مادر خواهر و چند نفر از بستگان داماد ، برای طلبیدن عروس به خانه آنها می روند . آنها با خود ، شاخه هایی از سرو ، دولگ پر از نقل و شیرینی ، دستمال معمولا ابریشمی سبزی «فکر کنم زرتشتیان عزیز همگی طرفدار میرحسین موسوی هستند» که داخل آن یک عدد انار شیرین که سکه ای بر جداره آن فرو شده ، مقداری برگ خشک آویشن ، دانه های سنجد و بادام ریخته اند با قند سبز به همراه می برند . خانواده عروس نخست با آیینه و گلاب ، ورود میمانان را خوش آمد گفته آن گاه همه با شربت و شیرینی پذیرایی می شوند . آب هل نیز یکی از نوشیدنی های گرم است که در مراسم خواستگاری به میهمان می دهند . برای تهیه آب هل به آب جوش مقدری شکر و پودر هل می افزایند و با آن مانند چای ، از همه پذیرایی می کنند .
در این میان خانواده داماد و عروس درباره خواستگاری با هم گفت و گو می کنند و سخن می گویند پس از کسب خشنودی کامل پدر و مادر عروس ، مادر داماد چند شاخه کوچک سرو را به دست آنها می دهد و از آنها سپاسگزاری می کند .
آنگاه دستمال سبز را می گشایند ، انار شیرین سکه زده و شاخه ای از سرو را به دست عروس آینده خود می دهد ، قند سبز را در دامن او می گذارد و مقداری برگ آویشن را بر سر و رویش می ریزد ، روی او را می بوسد و برای او در زندگی آینده سبزبختی ، شیرین کامی و بهروزی آرزو می کند .
بستگان عروس و داماد با هم . با صدای بلند جمله « هابیروشاباش » می گویند تا سرور و خشنودی خود را بیان و برای عروس وداماد شادی آرزو کرده باشند .
خواهر یا یکی از بستگان داماد ، گره از نخ های دولگ باز می کند و همه از نقل داخل آن نیز پذیرایی می شوند و به این ترتیب و با شیرین کامی ، خواستگاری را به پایان می برند .